سطح زمین همواره دستخوش فرآیندهایی است که دائما شکل آنرا تغییر می دهند و بشر امروز همواره  از هزاران سال قبل،  خود را با انواع مختلف شرایط جغرافیایی و آب و هوایی موجود بر روی کره زمین سازگار کرده است . اما رشد بی رویه جمعیت ، منجر به استفاده بیشتری  از منابع زیر زمینی شده  و پیشرفت علم و تکنولوژی که به منظور استفاده نوع بشراز این منابع  صورت می گیرد این مکان را بیش از پیش در معرض خطر قرار داده است .اما پیش از آنکه در باره خطرات انسان بر محیط طبیعی سخن بگوییم باید از  خساراتی که محیط بر روی زندگی انسان وارد می کند سخن گفت . بی  شک یکی از مهمترین خساراتی که بشر به واسطه این دست درازی به طبیعت متحمل می شود، افزایش وقوع برخی از بلایای طبیعی است. به طور متوسط در اثر بلایای طبیعی هر ساله 335 هزار نفر کشته و 36 میلیارد دلار خسارات اقتصادی وارد می گردد. همچنین  95در صد  از کشته شدگان مربوط به کشورهای در حال توسعه و 75در صد از خسارات اقتصادی  مربوط به کشورهای پیشرفته است . طبق مطالعات انجام شده توسط یک سازمان بین المللی  کشورهای در حال توسعه چه از نظر جانی و چه از نظر اقتصادی به طور نسبی درصد خسارت بیشتری را متحمل می گردند. این مطلب لزوم مدیریت صحیح بلایای طبیعی را در این کشورها به اثبات می رساند

درچنین روزی در سال1899میلادی  جنگ میان بوئرها  و انگلیسی ها آغازشد. این جنگ  در سال 1902 میلادی جنگ بوئرها میان بوئرهای  آفریقای جنوبی ونیرو های بریتانیا با انعقاد معاهده ویرنیجینگ پایان یافت . بوئر ها کشاورزان هلندی ای بودند که از سال 1652 به جنوب آفریقا مهاجرت کرده و در آنجا ساکن شده بودند . در سال 1899 انگلیس به بهانه این که بوئرها اجازه نمی دهند انگلیسی ها در آفریقای جنوبی به امر معدن داری بپردازند برای سرکوبی آنها وارد عمل شد .

بلیچر شاعر  و داستان نویس دانمارکی در چنین روزی در سال 1782 میلادی به دنیا آمد .

موریاک  نویسنده فرانسوی در چنین روزی در سال  1885 میلادی به دنیا آمد . وی شاعر و نمایشنامه نویس نیز بود . او در سال 1952 میلادی جایزه نوبل را از آن خود کرد .  پدرش مالک زمین های فراوان و شخص ثروتمندی بود. وی نویسندگی را از همان اوان جوانی آغاز کرد و از مدرسه بوردو و کالج کاندران ماریان فارغ التحصیل گردید. نخستین کارهای ادبی وی با کتاب" دست ها به حالت دعا" آغاز گشت و بعد از این چند داستان دیگر نوشت که چندان شهرتی نیافت اما در سال 1925 بود که به خاطر تحریر داستان معروف و بی نظیر صحرای عشق شهرت جهانی یافت. از میان آثار او می توان شعر نارنج، گمشده و کودکی در زنجیر، را نام برد.

یاکوبسن زبانشناس روس و محقق زبان اسلاوی  در چنین روزی در سال 1896 میلادی به دنیا آمد . پایه های زبان عنوان مهمترین اثر علمی اوست . یاکوبسن  دانشمندی است که توانسته است در زمینه های مختلف  دانش زبانشناسی و به ویژه نشانه شناسی تحقیقات گسترده ای را  انجام دهد . او با بسط و توسعه نگرش نقد  فرمگرا،  نقد فرمالیستی روسیه را در میان جهان ادبیات معرفی کرد .

لئونارد نویسنده آمریکایی در چنین روزی در سال 1925 میلادی به دنیا آمد . آقای ماژستیک عنوان مهمترین اثر داستانی اوست .

درچنین روزی در سال1948میلادی  سرگئی میخائیلوویچ آیزنشتاین کارگردان و منتقد برجسته روس  درگذشت.وی به  سال 1898 میلادی  به دنیا آمد . در سال 1925 میلادی فیلم رزمناور پوتمکین آیزنشتاین برای نخستین بار در مسکو به نمایش در آمد . این فیلم که یکی از فیلمهای پرآوازه تاریخ سینماست ، به نوعی بیانگر تز سوسیالیسم است . پس از تقطیع بخش های  مختلف این فیلم می توان در یافت که هر سکانس  تولید تز برای سکانس بعدی می کند و سکانس بعدی خود آنتی تزی  برای این معناست که نتیجتا منجر به تولید سنتز می شود . این سنتز خود تز برای آنتی تز ثانوی است .  اکتبر، پایان زندگی و کهنه ونو از دیگر آثار مشهور اویند .

در چنین روزی در سال 64 ه ق یزید بن معاویه به هلاکت رسید . یزید با ترفند معاویه بر منصب خلافت نشست در حالی که فردی فاسد و فاقد اهلیت برای خلیفه گری بود .   
حکومت معاویه در زمان خود از لباس خلافت‏به در آمده بود و در قالب سلطنت‏شناخته مى‏شد. از سال پنجاه و پنج‏به بعد، تلاش معاویه براى تثبیت موقعیت‏یزید بیشتر شد. معاویه در سفرى که به مکه و مدینه (که مرکزیتى دینى داشت) رفت، کوشید تا با بخششهاى زیاد به مردم آنها را به سوى خویش جلب کند. شاعرانى که نفرت از یزید داشتند، از قبیل عقیبة الاسدى و عبد الله بن همام السلولى، اشعارى در ملامت و مذمت‏یزید سرودند، اما معاویه با پول فراوان دهان آنها را بست. او در ادامه همین فعالیتها، وقتى به شام برگشت، گروههایى از مردم کوفه و بصره را نزد خویش فرا خواند. معاویه ضحاک بن قیس را واداشت تا موضوع ولایتعهدى را در آن مجلس مطرح کند. او با متهم کردن مردم عراق به این که آنها اهل نفاق و شقاق هستند مورد سرزنش قرار داد.  در آن مجلس، احنف بن قیس گفت: اهل عراق و حجاز تا وقتى حسن بن على (ع) زنده است‏بیعت نخواهند کرد.  بعد از آن معاویه تا سال 50[که امام حسن ( ع  )  در سال 49 به شهادت رسید] درباره بیعت‏با یزید سکوت کرد.احساس معاویه آن بود که مشکل عمده از لحاظ دینى مدینه است. عراق را به زور مى‏توان قانع کرد، اما مدینه را باید با استدلال راضى نگه داشت. ابن قتیبه  نوشته است: «جز اندکى، دیگران در بیعت‏سستى ورزیدند، بخصوص بنى‏هاشم که هیچکدام از آنها بیعت نکردند» .  معاویه قبل از آمدن، نامه‏هاى مختلفى که همراه با تهدید و تطمیع بود، براى مخالفین با بیعت فرستاده بود. زمانى که نتوانست در مدینه کارى از پیش ببرد، به سوى مکه حرکت کرد. در آنجا، معاویه حیله دیگرى به کار گرفت. مردم را که از شهرهاى مختلف براى مراسم حج گرد آمده بودند، جمع کرد و اعلام کرد که آن چند نفر، در خفا با او بر سر یزید بیعت کرده‏اند. گروهى از شامیان نیز با شمشیرهاى از نیام برکشیده فریاد زدند که باید آنها علنا بیعت کنند، اما معاویه آنها را ساکت کرد. پس از آن از منبر پایین آمد، هدایایى بین مردم تقسیم کرد و راهى شام شد. در آن جلسه، با اینکه این چند نفر حضور داشتند، نتوانستند مخالفت کنند. هر چند پس از آن به مردم گفتند که این امر حیله‏اى بیش نبوده و آنها بیعت نکرده‏اند.  معاویه هدیه‏اى براى بنى‏هاشم نفرستاد، تا اینکه ابن عباس تهدید کرد که به سواحل شام رفته و مردم را علیه او تحریک خواهد کرد. معاویه پذیرفت که به آنها هدایایى دهد،  هر چند مجددا امام حسین (ع) از پذیرش آن هدایا امتناع ورزید. چند سال بعد، بار دیگر براى یزید بیعت گرفته و به حاکم مدینه نوشت تا از مردم بیعت‏بستاند. سعید بن عاص حاکم مدینه به معاویه نوشت: مردم تابع این چند نفر (حسین (ع) ، عبد الرحمن بن ابى بکر، عبد الله بن زبیر و عبد الله بن عمر) هستند و هیچ کدام با من بیعت نکردند. 
(تلخیص  از کتاب: تاریخ خلفاء، ص 433 نویسنده: رسول جعفریان ) 
به هر روی یزید به حیله  بر تخت نشست و جز فساد بر امر دیگری اشتغال نورزید . او مردی بود عیاش که از سیاست و حکومت داری جمله ای نمی دانست . با این حال  با به راه انداختن مصایب بزرگی برای خاندان پیامبر اکرم ( ص ) در واقعه  کربلا ، بیش از پیش فضیحت حکومت و اقتدار خویش را روشن ساخت .