هدف عمده مراکز آموزش مهارتهای بالینی شبیه سازی یک محیط بالینی است , بطوریکه بتوان آموزش مهارتهای بالینــی را کنترل و تمرین کرد . بــدیهی است این مراکز فقط مکمـل محیط بالینــــی واقعی هستننـد و به هیـــــچ عنـوان جای آن را نمیگیرند.پژوهشها در مورد یادگیری مهارتهای بالینی نشان داده اند که دانشجویان در برخورد های اولیه خود با بیماران اضطـــــراب دارند و این اضطــراب اغلب مربوط به انجـام مهــارتهای عملی است . اگر دانشجو تمرین کافی نـداشته باشد , ترس از شکســـت و اشتباه کردن مانع عملکرد درست وی میباشد . یادگیری در این مراکز میتواند بصورت خـــــود آموزی و یادگیری فعال صورت گیرد. این مراکز باعث کمتــــر شدن بدبینی نسبت به مــــــراکز آموزشی – درمانی میشونــد زیرا با یادگیری بهتر و کامل تر در مراکز مهارتهای بالینی امکان بروز خطاهای پزشکی از سوی دانشجویان , کارورزان و دستیاران کاهش میدهد.

مزایای آموزش در مراکز مهارتهای  بالینی :

 یادگیری به صورت برنامه ریزی انجام میشود.

تکرار پذیر است .

اشتباهات قابل جبران است .

آموزش وابسته به بیمار حقیقی نیست .

یادگیری استاندارد صورت می پذیرد.

  استرس مدرسان و دانشجویان را کاهش میدهد